Enn einn ÚRSLITALEIKURINN þegar Snæfellingar mæta í Sláturhúsið!
Segja má að Keflavík hafi leikið ansi marga "úrslitaleiki" upp á síðkastið, ef við skilgreinum úrslitaleik sem þann leik sem alls alls ekki má tapa. Fyrst var það oddaleikurinn gegn Tindastóli sem vannst með naumindum. Síðan kom annar leikurinn gegn Grindavík því menn máttu alls ekki lenda 0-2 undir (sem er næstum því það sama og að vera úr leik . . . samkvæmt hefðinni). Þann leik vann Keflavík í sannkölluðum súperleik þar sem bæði lið fóru á kostum. Þriðji úrslitaleikurinn var svo leikur númer fjögur gegn Grindavík í stöðunni 1-2, en þá fór Kef á kostum og valtaði yfir Grindjána. Fjórði úrslitaleikurinn var síðan oddaleikurinn gegn Grindavík í stöðunni 2-2. Sá leikur var jafn framan af en Kef náði yfirhöndinni í upphafi fjórða leikhluta og sigldi heim nokkuð öruggum sigri.
Og nú er komið að fimmta "úrslitaleiknum" á skömmum tíma. Það gildir nefnilega, eftir sem áður, að menn mega alls ekki lenda 0-2 undir í svona einvígi. Frá upphafi úrslitakeppninnar hefur það gerst 16 sinnum að annað liðið hafi náð 2-0 forskoti og í öll skiptin hefur það lið sigrað, þar af 12 sinnum 3-0. Aldrei hefur slík sería endað í oddaleik! Þess vegna má með nokkurri sannfæringu segja að hér sé um hreinan úrslitaleik að ræða!
Sláturhúsið er sterkasti heimavöllur landsins og hefur reynst Keflvíkingum happasæll á undanförnum árum. Þar hafa fræknir sigrar unnist og engu íslensku liði hefur tekist að ná þar sigri frá 7. janúar 2003. Til að verða Íslandsmeistarar þurfum við að halda okkar striki á heimavelli og ná síðan einum útisigri, rétt eins og á móti Grindavík á dögunum. Og við þurfum að byrja núna!
Ef marka má síðasta leik verður varnarleikurinn að beinast að því að koma Dickerson úr jafnvægi því hann er potturinn og pannan í sóknarleik Snæfellinga. Reyndar hafa hinir Kanarnir, Dotson og Whitmore, átt það til að setja um 30 stig í leik, svo ekki má gleyma þeim. En Dickerson er sá sem er með boltann næstum allan tímann. Hann dripplar og leikur sér þar til færi gefst á skoti eða sendingu. Og svo þegar skotið ríður af þá hefst þáttur Hlyns Bæringssonar því hann er grimmur sóknarfrákastari og skorar helst eftir að hafa náð boltanum eftir frákast. Hann tók flest fráköst allra undir okkar körfu í fyrsta leiknum, það vill segja, fleiri sóknarfráköst en okkar menn tóku af varnarfráköstum. Þessu þarf að breyta, menn verða að hugsa um að halda honum frá körfunni. En lykillinn að því er ekki síst að láta Dickerson ekki splundra vörninni, því það er gömul saga og ný að ef bakvörður kemst fram hjá sínum manni, þá riðlast vörnin og auðveldara verður um vik að hirða sóknarfráköst. Kannski að svæðisvörn geti róað drenginn og haldið honum fyrir utan? Eða þá að Arnar, Sverrir eða Nick nái stórleik í vörninni gegn honum. Kannski menn reyni pressuvörn til að skapa usla. Gaman verður að sjá hvað þeir Falur og Guðjón leggja upp með, því Dickerson er sá sem lætur hlutina gerast hjá Snæfelli, svo mikið er víst.
Sóknarlega verður hraðinn að vera til staðar. Snæfellingar mega eiga það skuldlaust að þeir eru snöggir til baka í vörnina. En það þýðir bara að enn mikilvægara er fyrir okkar menn að geysast upp völlinn, því þannig fá þeir opin skot og okkar skyttur virðast alltaf fíla sig best í hröðum og opnum leik, þá fást fleiri frí skot. Ef ekki fást hraðupphlaup gildir að setja boltann inn í teig á Fannar og Derrick, því varnarmenn Snæfells ættu ekki að geta ráðið við þá. Dotson er að vísu grimmur blokkari, en hoppar við minnsta tilefni og því er auðvelt að komast fram hjá honum. Hlynur mun heldur ekki geta stöðvað Fannar, það munu menn sjá.
Framundan er hörkurimma tveggja bestu liða landsins. Snæfellingar eiga mikla virðingu skilið fyrir frábæran leik og fyrir að leika rólega og af skynsemi. Sóknarleikur þeirra er kannski ekki áferðafallegur, því boltinn gengur ekki milli manna, heldur dripplar Dickerson allan tíman. En hann er árangursríkur, það hafa úrslitin sýnt.
Áhorfendur verða eflaust vel með á nótunum á morgun, enda getur góður stuðningur eflt menn enn frekar til dáða, það hefur sagan kennt mönnum. Nú þurfa Keflvíkingar að sameinast um að sýna Sláturhúsa-gestrisni, en hún felst í því að bjóða menn velkomna til leiks og setja síðan allt í botn!
ÁFRAM KEFLAVÍK!!!
