Of mörg mistök gegn Fribourg í kvöld - 8 stiga tap og þátttöku lokið í Bikarkeppni Evrópu að sinni
Keflvíkingar gátu leyft sér að vonast eftir að komast einu skrefi lengra í Bikarkeppni Evrópu í ár en í fyrra. Fyrir ári síðan lékum við gegn franska liðinu Dijon í átta liða úrslitunum og töpuðum fyrir liði sem var klárlega sterkara en við. En í ár voru andstæðingarnir í átta liða úrslitunum Fribourg frá Sviss, ekki jafn sterkt lið, og möguleikar okkar á áframhaldandi þátttöku nokkuð góðir. 8 stiga tap í fyrri leiknum þýddi að við þurftum að vinna með 8 eða 9 stigum og allir þeir Keflvíkingar sem sáu fyrri leikinn voru sannfærður um að það ætti að vera góður möguleiki. En annað kom á daginn.
Alveg frá fyrstu mínútu í leiknum í kvöld var eins og að eitthvað vantaði hjá Keflavíkurliðinu. Einbeitingin var ekki til staðar og fljótfærnin allsráðandi. Enda gerðu leikmenn sig seka um allt of mikið af óþarfa mistökum, t.d. lélegar sendingar, klaufalegar villur, misnotuð opin færi osfrv. Og því höfðu svissnesku gestirnir ekki mikið fyrir því að ná strax upp 9 stiga forskoti 13-22 í fyrsta leikhluta. Þessi munur hélst síðan, meira eða minna, allan leikinn, og má með sanni segja að léleg byrjun hafi orðið okkur að falli í kvöld. Í bestu leikjum Keflavíkur í Evrópukeppninni hefur byrjunin verið frábær og allir leikmenn á tánum, en sú stemming var engan veginn í hópnum í kvöld, því miður. Maggi Gunn náði þó að smella niður tveimur þristum rétt fyrir lok fyrsta leikhluta og minnka muninn snarlega.
En síðan var leikurinn ströggl allan tímann og munurinn fór mest í 17 stig og minnst í sex stig, aldrei tókst okkur í raun að ógna alvarlega, gestirnir virtust alltaf hafa örugga stjórn á leiknum. Þeir léku mun betri vörn en okkar menn og þeir gátu í raun beðið eftir okkar mistökum, því þau komu í kippum, stundum var fljótfærnin of mikil og ákvarðanatakan slök. En ekki vantaði baráttuna og viljann hjá strákunum, þeir reyndu hvað þeir gátu og börðust allan leikinn, en það var ekki nóg, þar sem skynsemin var ekki með liðinu.
Tvívegis kviknaði smá von meðal áhorfenda. Fyrst þegar leikmaður nr. 8 fékk villu og síðan tæknivillu og við náðum 5 stiga sókn og menn vonuðust eftir góðu áhlaupi. En Nick var fljótur að slátra þeirri von þegar hann braut sjálfur á manni í skoti og fékk tæknivillu í kjölfarið, þannig að Fribourg náði strax aftur 4-stiga sókn. Í seinna skiptið náðu strákarnir ágætis spretti og minnkuðu muninn í sex stig um 4 mín fyrir leikslok, en Svissararnir stóðust áhlaupið í rólegheitum og munurinn jókst á ný. Lokastaðan var 85-93, aftur 8 stiga tap.
Dómararnir í leiknum voru skelfilegir, en það breytir engu um þá staðreynd að Keflavíkurliðið náði einfaldlega ekki nógu góðum leik til að verðskulda frekari þátttöku í keppninni. Ótrúlega margar villur vorum dæmdar og t.d. þurftu fjórir Keflvíkingar að yfirgefa völlinn með fimm villur, en það er sjaldgæft. Reyndar verður að segjast að menn voru oft full klaufalegir í vörninni og sendu andstæðinganna allt of oft á línuna. Eins var áberandi að grimmdina vantaði í fráköstin, því Svissararnir áttu full auðvelt með að sanka til sín sóknarfráköstum og fengu oft tvö tækifæri eða fleiri til að skora í sókn.
Enginn átti stórleik í kvöld, því miður, en nokkrir voru ágætir. Stigahæstir voru Glover sem gerði 24, Maggi 16, Nick og Gunnar 13 stig. Nick fékk 5. villuna sína í 3ja leikhluta og það var sérlega klaufalegt hjá honum. Arnar, Jonni og Elentínus áttu ágæta spretti, líkt og Sverrir en hann sankaði hratt til sín villum í þetta skiptið.
Fribourgliðið er jafnt og inniheldur amk fjóra mjög góða leikmenn. Engu að síður verður að segjast eins og er að Keflavíkurliðið kastaði frá sér einstöku tækifæri í kvöld því það er ekki sjálfgefið að félagið komist í bráð í 8 liða úrslit í Vesturdeild Bikarkeppni Evrópu gegn ekki sterkara liði en Olympic Fribourg er. En svona er lífið....
Við þökkum strákunum fyrir hreint frábæra leiki í Sláturhúsinu í Evrópukeppninni í vetur, flestir voru þeir brilljant. En nú er úti ævintýri og ekkert annað í málinu að gera en að einbeita sér að því að verja sjálfan Íslandsmeistaratitilinn.
ÁFRAM KEFLAVÍK!
