Sigurður Elvar á neikvæðu nótunum – jólakveðja
Það er ávallt gaman að sjá þegar Mogginn ákveður að skrifa greinar um körfubolta. Í seinni tíð hefur þar farið fremstur í flokki gamli bakvörðurinn úr Borgarnesi og Akranesi, Sigurður Elvar Þórólfsson sem nú er blaðamaður hjá Mogganum og stendur sig vel.
En eitt hefur þó vakið athygli Vefstjóra, en það er sú staðreynd að þegar Elvar tekur sig til og skrifar “pælingar” um íslenskan körfubolta, þá eru þær yfirleitt neikvæðar og hann lætur eins og allt sé hálf glatað. Dæmin eru mýmörg, keppnisfyrirkomulagið, úrslitakeppnin, Kanamál, Hópbílakeppnin og fleira. Af hverju hann er svona oft í vondu skapi veit ég ekki.
T.d. í morgun. Ég skil hreinlega ekki þessa grein. Hvað er málið? Erlendum leikmönnum hefur ekki fjölgað svo heitið geti, hins vegar eru þeir orðnir betri en áður, án þess þó að vera dýrari. Er það slæmt? Veit ekki. Veit hins vegar að ekki er HÆGT að banna útlendinga í íslenskum körfubolta, það er hins vegar hægt að takmarka fjölda Kana, en við höfum séð að slíkt kallar á skrípaleik, þar sem þeir sem “eiga” íslenskan Kana standa bestir að vígi.
Einnig má hafa orð á því að án tveggja Kana hefðu Keflvíkingar átt engan séns á því að ná þeim frábæra árangri sem þeir hafa gert í Evrópukeppni í haust. Og er það ekki íslenskum körfubolta til framdráttar að íslenskir leikmenn keppi 7-10 hörku leiki við evrópsk atvinnumannalið? Það væri óhugsandi án tveggja Kana.
Og ef við viljum vera samkeppnishæfir með okkar félagslið í alþjóðlegri keppni getum við ekki einangrað okkur hér við norðurpólinn með aðrar reglur en aðrir. Í það minnsta þurfum við að leyfa tvo Kana, líkt og FIBA Europe gerir.
Það er hins vegar rétt hjá Elvari að góðir íslenskir leikmenni í deildinni mættu vera fleiri. En pælum samt í einu. Það hafa örugglega ALDREI verið til jafn margir góðir íslenskir leikmenn og nú! Hvað þýðir það? Jú, eitthvað hefur verið í lagi, ekki satt? Skoðum bara þá sem ekki eru á Íslandi: Jón Arnór hjá Dallas, Logi Gunnarsson hjá Giessen, Fannar Ólafs, Helgi Magg og Jakob Sig í amerískum háskólum, Óðinn Ásgeirsson í Norge og Damon Johnson á Spáni. Þarna eru 7 leikmenn sem eiga kannski allir heima í 12 manna landsliði Íslands. Nokkuð athyglisvert, ekki satt?
Elvar ætti kannski næst að skrifa um eitthvað af því jákvæða sem hefur verið að gerast í íslenskum körfubolta: Sem dæmi:
1. Aldrei hafa verið til jafn margir góðir íslenskir körfuboltamenn og nú
2. Aldrei hefur íslenskt félagslið staðið sig jafn vel í Evrópukeppni og Keflavík nú
3. Aldrei hafa jafn margir íslenskir körfuboltamenn leikið alvöru bolta í útlöndum og nú
4. Aldrei höfum við átt jafn marga efnilega hávaxna íslenska körfuboltamenn og nú
5. Aldrei hafa fleiri iðkað körfubolta á Íslandi en nú
Gleðileg Jól :)
