Skýrsla stjórnar frá aðalfundinum
FRAMHALDS-AÐALFUNDUR
KÖRFUKNATTLEIKSDEILDAR KEFLAVÍKUR,
ÞRIÐJUD. 10. JÚNÍ 2003
SKÝRSLA STJÓRNAR
Kæru fundarmenn
Þar sem hér er um að ræða framhalds-aðalfund er ekki nauðsynlegt að rifja upp allt það sem gerðist frá því að fráfarandi stjórn tók við fyrir um ári. Þess vegna verður aðeins stiklað á stóru í þessari skýrslu og farið yfir það markverðasta í starfseminni frá því að aðalfundurinn var haldinn í janúar s.l.
Meistaraflokkarnir
Ekki þarf að hafa mörg orð um árangur leiktíðarinnar, hann var í einu orði sagt stórkostlegur og mun leiktíðin 2002-03 fara í sögubækur sem ein sú besta í sögu deildarinnar. Bæði liðin urðu Íslandsmeistarar og sigruðu í öllum undanúrslita- og úrslitaleikjum mótsins, alls sigrar í 11 síðustu leikjunum gegn sterkustu andstæðingunum.
Karlarnir færðu íslenskan körfubolta upp á næsta “level”, ef svo má segja, og sýndu fádæma yfirburði í úrslitakeppninni. Með tilkomu Eds Saunders náði liðið gríðarlegum styrk og voru margir spekúlantar sammála um að Keflavíkurliðið 2003 hafi verið sterkasta íslenska félagsliðið sem sést hefur. Báðir stóru titlarnir, Bikar og Íslands, enduðu í Keflavík, en auk þess vannst Kjörískeppnin fyrr um haustið.
Konurnar léku einnig frábæran bolta allan veturinn, ef undan eru skildar tvær vikur eða svo, þar sem þrír leikir töpuðust. Því miður var Bikarúrslitaleikurinn einn þeirra, en þess utan unnu Keflavíkurkonur allt það sem keppt var um með miklum yfirburðum. Þær léku hraðari körfubolta en oft hefur sést á Íslandi og skoruðu mun fleiri stig en algengt er að sjá. Þær urðu Íslands-, Kjörís- og Deildarmeistarar. Taka skal fram að gangsett var kvennaráð sem starfaði af miklum krafti og sá nánast alfarið um mexíkanskan gest okkar, Soniu Ortega.
Þessum frábæra árangri verður auðvitað ekki auðvelt að fylgja eftir, en þó má telja líklegt að okkar lið geti gert harða atlögu að titlum næstu leiktíðar. Leikmannahóparnir eru sterkir, þó ýmislegt sé enn óvíst í þeim málum. Ljóst er þó að Guðjón Skúlason mun leggja skóna á hilluna eftir einkar farsælan feril og að Damon Johnson mun halda á erlend mið. Hjá stúlkunum kemur Erla Reynisdóttir aftur til félagsins eftir nokkurra ára dvöl í Bandaríkjunum.
Þjálfaraskipti verða hjá konunum þar sem Guðjón Skúlason mun taka við af Önnu Maríu Sveinsdóttur. Við þökkum Önnu Maríu gott starf og bjóðum Guðjón velkominn. Sigurður Ingimundarson verður áfram við stjórnvölinn hjá strákunum, enda er almenn ánægja með hans störf. Sigurður er að hefja áttundu leiktíð sína hjá Keflavík og er enginn þjálfari á Íslandi í efstu deild körfubolta, handbolta eða fótbolta sem hefur verið jafn lengi hjá einu félagi. Áður en Sigurður tók við liðinu hafði Jón Kr. Gíslason þjálfað í sex ár, þannig að aðeins hafa tveir menn þjálfað Keflavíkurkarla s.l. 13 ár sem er einstakt. En á þessum 13 árum hefur félagið unnið sex Íslands- og fjóra Bikarmeistaratitla, og við erum sannfærð um að stöðugleiki í þjálfaramálum eigi þar hlut að máli. Stjórnin er þess fullviss að þjálfun meistaraflokka sé í góðum höndum.
Unglingastarfið
Unglingastarfið hefur aldrei verið jafn öflugt og nú. Iðkendur eru á fjórða hundrað og öll stjórnun með miklum myndarskap, ekki síst sú sem lýtur að fjármálum og þjálfun. Unglingaráð á mikið hrós skilið fyrir sín störf og þakkar stjórnin samstarfið. Unglingararáðið hefur t.a.m. unnið að því að uppfylla skilyrði ÍRB um “betri deild” og er undirbúningi nú lokið.
Unglingaráðið hélt hið árlega Samkaupsmót með sama glæsibrag og áður í samstarfi við körfuknattleiksdeild UMFN. Mótið er orðið fastur liður í starfi yngstu körfuboltakrakkanna hér á landi og höfðu gestir almennt á orði að einkar vel væri staðið að málum. Þátttakendur voru á sjöunda hundrað og þeim mun varla fækka á næstu árum.
Eitt er það atriði í unglingastarfinu sem vakið hefur umræðu á undanförnum árum, en það er hversu “fáir” titlar lenda hjá okkur miðað við það sem var fyrir nokkrum árum. Núna vann 9. flokkur kvenna tvöfalt og unglingaflokkur kvenna varð Bikarmeistari. Nokkrir aðrir flokkar voru í baráttunni en náðu ekki að sigra. Ekki er einsýnt hvort við þurfum að hafa áhyggjur af þessu, því það sem mestu máli skiptir eru titlarnir hjá hinum fullorðnu og þar stöndum við okkur vel. Engu að síður má vera að sú stefna að leyfa öllum að vera með komi að einhverju leyti niður á árangrinum, án þess þó að það þurfi endilega að koma niður á gæðum leikmanna. Þessa umræðu þarf að taka upp að nýju og marka skýra stefnu, t.d. hvort nota eigi bestu leikmenn sem völ er á hverju sinni, eða hvort aðeins eigi að nota þá leikmenn sem tilheyra viðkomandi flokki. Ekki skal tekin afstaða hér og nú, þó er rétt að stjórn og unglingaráð móti skýra stefnu sem markvisst verði farið eftir.
Félagsstarfsemi
Fjölmargt var gert til hliðar við æfingar og keppni í vetur og vor, sérstaklega þar sem ærnar ástæður gáfust til að fagna góðum árangri. Félagsheimilið okkar var miðpunktur alls fagnaðar og hápunktinum var náð þegar nýkrýndir Íslandsmeistarar fengu fjöldamótttöku með blysum og flugeldasýningu er þeir óku til Keflavíkur frá Grindavík. Lokahóf deildarinnar var haldið með sérlega miklum glæsibrag í Stapanum skömmu eftir síðasta leik og þar voru m.a. fjölmörg verðlaun afhent. Damon Johnson og Birna Valgarðsdóttir voru valin bestu leikmenn ársins og þau Magnús Gunnarsson og Rannveig Randversdóttir þóttu hafa sýnt mestar framfarir. Á lokahófinu voru mættir margir velunnarar okkar og létu ýmsir fé af hendi rakna í tilefni árangursins. Sérstaklega má til taka í því sambandi Reykjanesbæ, Landsbankann og Samkaup.
Fjármálin
Á undanförnum árum hefur helsta markmið stjórnarinnar verið að koma fjármálum deildarinnar í þokkalegt horf, þar sem skuldir voru orðnar of miklar með tilheyrandi kostnaði. Með góðri stjórn, töluverðri heppni og dyggum stuðningi aðalstjórnar hefur málum nú verið komið í það horf að vel er starfandi. Rekstrinum er stjórnað með tilliti til fjárhagsáætlunar leiktíðarinnar sem reynt er að láta standast í hvívetna. Þó er það staðreynd að tekjuhlið rekstrarins er ávallt háð nokkurri óvissu. Þar munar mestu um fjölda áhorfenda, upphæð auglýsinga og styrkja, árangur meistaraflokka og gengi í ýmsum fjáröflunum. Kostnaðarhliðin er auðveldari í áætlun, en þó getur nokkru skeikað vegna ferðalaga í bikar- og úrslitakeppnum sem og gengi Bandaríkjadollars. Í stuttu máli má segja að reksturinn hafi verið í nokkru samræmi við áætlanir og deildin er rekin réttu megin við núllið þessa leiktíð, þó ekki sé afgangurinn mikill. Taka skal fram að áhorfenda- og verðlaunafé skipti verulegu máli þetta árið, auk þess sem gengisþróun var hagstæð.
Rétt er hér að endurtaka það sem sagt hefur verið á hverjum aðalfundi í mörg ár, en það er að rekstur körfuknattleiksdeildar á að geta dansað í kringum núllið, þó stundum fari hann aðeins upp fyrir og stundum aðeins niður fyrir. Síðustu leiktíðir hefur stjórnin skilað nokkrum milljónum í rekstrarafgang sem farið hefur í niðurgreiðslu skulda og fjármagnsliði en nú verður stefnan á hverju ári að vera að reka deildina á núlli, þó ekkert sé tryggt í þeim efnum.
Styktaraðlilar og stuðningsmenn
Þokkalega gekk að safna styrkjum til deildarinnar, en mörg fyrirtæki styrktu okkur og án þess að á nokkurn skuli hallað ber sérstaklega að nefna Landsbankann sem eins og síðustu átta ár var okkar helsti bakhjarl í vetur. Við þökkum Landsbankanum sérstaklega fyrir samstarfið og vonum að framhald verði á. Aðrir stórir styrktaraðilar sem við viljum sérstaklega þakka samstarfið eru Samkaup, Primo og Toyota. Eins viljum við þakka öllum öðrum sem létu fé af hendi rakna til starfseminnar.
Stuðningsmannaklúbbur okkar er skipaður um 120 mönnum og konum sem greiða mánaðarlegt gjald fyrir aðgang að leikjum okkar. Þessi klúbbur er ákveðin kjölfesta í starfinu og þökkum við meðlimum fyrir góðan stuðning. Eins viljum við þakka aðalstjórn félagsins fyrir hennar stuðning, en hún hefur reynst okkur vel þegar við höfum leitað til hennar.
Karfan í Keflavík og á Íslandi
Fyrir rúmum mánuði var ársþing KKÍ haldið í Stykkishólmi. Þar bar hæst að allar hömlur á útlendinga verða afnumdar frá og með haustinu, en í staðinn verður félögum gert að halda greiðslum til leikmanna innan launaþaks. Auk þess verða lagðar auknar skyldur á félögin, m.a. um fjárhagsáætlanir og framkvæmdir leikja. Tilgangurinn er að efla efstu deildina og gera hana að “betri vöru” fyrir viðskiptavini, svo notað sé rekstrartungumál. Ekki var vilji fyrir því að fækka liðum í efstu deild, þótt undirritaður sé þess fullviss að slíkt yrði deildinni til framdráttar. Auðvelt er þó að skilja viðhorf félaga á landsbyggðinni sem eiga mikið undir því að leika í efstu deild. Fækkun myndi gera þeirra starf mun erfiðara, að þeirra mati. Gera má ráð fyrir því að svokölluðum Bosman leikmönnum muni nú fækka og í staðinn verði fleiri Kanar í liðunum. Líklega mun það minnka getumun liðanna og er það vel, því undanfarin ár hefur munur bestu og lélegustu liðanna verið allt of mikill.
Telja má fullvíst að fjármálastjórnun félaga á Íslandi hafa batnað verulega á undanförnum árum og því þurfa menn ekki sérstaklega að óttast reglubreytingar, eftir sem áður mun “náttúrulega” launaþakið hamla því að menn fari offari í leikmannakaupum.
Unglingaflokkur hefur verið endurvakinn, en til skamms tíma hefur hann leikið sem C-lið í 2. deild. Sú tilraunastarfsemi þótti ekki hafa heppnast og því er klukkunni snúið við. Tillaga um að fjölga í efstu deild kvenna var felld, enda eru menn á þeirri skoðun að betra sé að festa sex liða deild í sessi um nokkurra ára skeið, áður en fjölgað verður.
Flaggskip Íslands í körfuboltanum, landsliðin okkar, valda nokkrum áhyggjum um þessar mundir. Árangur er lélegur og virðist okkur ekki fara fram undir núverandi stjórn. Karlaliðið er hætt að geta unnið smáþjóðaleikanna og leiknir eru æfingaleikir gegn slökum landsliðum án þess að minnsta tilraun sé gerð til að lokka áhorfendur á leikina. Fullyrða má að flest sérsambönd standi betur að landsliðsmálum en körfuboltinn. Við getum horft á fótboltann, handboltann, frjálsar íþróttir, sund, hestamennsku, golf og hvað sem er. Öll landsliðin virðast vekja meira umtal og fá meiri athygli en okkar. Og við sættum okkur við að hrapa niður í meðalmennskuna. Og KKÍ lætur landsleiki fara fram nánst í kyrrþey! Slíkt væri óhugsandi í öðrum íþróttagreinum. Meira að segja box, sem er nánast splunkuný íþrótt, fær tvö þúsund áhrofendur í Laugardalshöll, en karfan fær kannski 300 áhorfendur samtals á sex landsleiki, jafnvel þó aðgangur sé ókeypis. Það er mitt mat að ef landsliðsmálin verða ekki tekin föstum tökum hið fyrsta, þá mun karfan hægt og rólega verða undir í baráttunni hér á landi.
Stjórnarstörf og önnur sjálfboðavinna
Að lokum er rétt að minnast á alla þá sjálfboðavinnu sem innt er af hendi á vegum deildarinnar. Unglingastarfið útheimtir óhemju mikla vinnu og mikilvægt er þar að þjálfararnir séu virkir og einnig er nauðsynlegt að fá foreldrana til samstarfs. Vinnan í kringum meistaraflokkana er ekki síst tengd fjármálum og ýmsu utanumhaldi vegna keppni. Við reiknuðum út fyrir tveimur árum að sjálfboðavinnan jafngilti um 8-10 ársstörfum og menn sjá að ef þessir 8-10 hefðu að meðaltali 2-3 milljónir í árslaun þyrfti að greiða um 16–30 milljónir fyrir það starf sem unnið er innan deildarinnar. Fráfarandi stjórn vill þakka öllum þeim sem hönd hafa lagt á plóginn, því án þeirra væri ekkert starf.
Ég vil þakka meðstjórnendum mínum fyrir gott samstarf á nýliðinni leiktíð. Ég tel að deildin hafi á að skipa mjög öflugri stjórn, þar sem verkaskipting er skýr og menn taka hlutverk sín alvarlega. Óli, Biggi, Hemmi, Gunni, Einar og Jón störfuðu af miklum heilindum og lögðu á sig ómælda vinnu til að árangur félagsins yrði eins og raun bar vitni. Ég held að ekki sé ofsögum sagt að góðir stjórnarmenn eru þyngdar sinnar virði í gulli og oft eru þeir jafn mikilvægir og leikmennirnir á vellinum, þó ekki séu þeir í sviðsljósinu. Um leið og ég þakka þeim vil ég þakka unglingaráði, kvennaráði og Birni Víkingi Skúlasyni fyrir fórnfúst og gifturíkt starf fyrir körfuna í Keflavík.
Keflavík 10. júní, 2003
Hrannar Hólm
formaður KKDK
